Annelerine En Güzel Hediyeyi İlk Adımı Atarak Verdiler

Sakarya'da doğuştan ortopedik engelli oldukları için yürüyemeyen 3 engelli kardeşten ikisi geçirdikleri ameliyatın ardından yürüteç yardımıyla ilk adımlarını atmaya başladı.

Engelli kardeşler yıllardır büyük bir fedakarlıkla kendilerine bakan annelerine 'Anneler Günü'nde en güzel hediyeyi ayağa kalkıp ilk adımı atarak verdi.

Karapürçek ilçesi Mecidiye Köyü'nde yaşayan İhsan (47) ve Yektane Güneş (43) çiftinin doğuştan ortopedik engelli olan çocukları Buse ve Beyza (10) ile 9 yaşındaki Furkan'ın yürüme umutları gerçek oluyor. Engelli kardeşlere yardım eli uzatan Hendek Belediye Başkanı Ali İnci, hayırsever iş adamlarının da desteğiyle çocukların ameliyat masraflarını karşıladı. Özel Acıbadem Kozyatağı Hastanesi'nde başarılı bir ameliyat geçiren Beyza ve Furkan, ayağa kalkıp yürüteç yardımıyla ilk adımlarını atmaya başladı. Ameliyat olacağı günü bekleyen Buse ise yürüyeceği günü umutla bekliyor.

Duyguların En Güzelini Yaşıyorum

Engelli kardeşlerin en büyük destekçisi olan anne Yektane Güneş, bugünlerde mutluluğun en güzelini yaşıyor. Çok yoğun ilgiye muhtaç olan çocuklarına ömrünü adayan ve çocuklarını zaman zaman okula sırtında götürmek zorunda kalan anne Güneş, çocuklarını ayakta görünce sevinç gözyaşlarını tutamıyor. "En güzel Anneler Günü hediyesini ilk adımlarını atarak verdiler" diye konuşan anne Güneş; "Hayattaki tek isteğim çocuklarımın ayağa kalkıp yürümesiydi. Beyza ve Furkan ameliyatın ardından yürüteçle adım atmaya başladılar. Bir anne olarak duyguların en güzelini yaşıyorum. En güzel Anneler Günü hediyesini yürümeye başlayarak verdiler. Çok mutluyum. Dünyalar benim oldu. İnşallah diğer kımın ameliyatı gerçekleşir. Onuda yürürken görebilmek istiyorum." dedi.

Anlatacak Sözcükler Bulamıyorum

İkiz kızlardan Beyza Güneş, annesine en büyük hediyeyi yürümeye başlayarak verdiğini söyledi. Mutluluğunu anlatacak sözcükler bulamadığını ifade ede Beyza, şunları ifade etti: "Gerçekten annem ve benim için de çok güzel bir duygu. Annemle konuşurken yüzündeki ifade ne kadar değişik oluyor ki anlatamam. Annem ve ben çok mutluyuz. İkimiz de duygularımızı anlatacak sözcükler bulamıyoruz. Arkadaşlarım yürümek nasıl bir duygu diye soruyolar. Yaşadığım mutluluğu onlara anlatacak sözcükler bulamıyorum. Şimdilik yürüteçe tutunarak adımlarımı atabiliyorum. Ancak hiçbir yere tutunmadan da yürüyerek anneme en güzel hediyeyi vereceğiz. İnşallah diğer kardeşim de ameliyat olup bizim gibi ayağa kalkıp adım atabilir. Onun için dua ediyorum."

<p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2" color="#000000"><strong>Duyguların En G&uuml;zelini Yaşıyorum</strong></font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2">Engelli kardeşlerin en b&uuml;y&uuml;k destek&ccedil;isi olan anne Yektane G&uuml;neş, bug&uuml;nlerde mutluluğun en g&uuml;zelini yaşıyor. &Ccedil;ok yoğun ilgiye muhta&ccedil; olan &ccedil;ocuklarına &ouml;mr&uuml;n&uuml; adayan ve &ccedil;ocuklarını zaman zaman okula sırtında g&ouml;t&uuml;rmek zorunda kalan anne G&uuml;neş, &ccedil;ocuklarını ayakta g&ouml;r&uuml;nce sevin&ccedil; g&ouml;zyaşlarını tutamıyor.<font color="#333399"> &quot;En g&uuml;zel Anneler G&uuml;n&uuml; hediyesini ilk adımlarını atarak verdiler&quot; diye konuşan anne G&uuml;neş; &quot;Hayattaki tek isteğim &ccedil;ocuklarımın ayağa kalkıp y&uuml;r&uuml;mesiydi. Beyza ve Furkan ameliyatın ardından y&uuml;r&uuml;te&ccedil;le adım atmaya başladılar. Bir anne olarak duyguların en g&uuml;zelini yaşıyorum. En g&uuml;zel Anneler G&uuml;n&uuml; hediyesini y&uuml;r&uuml;meye başlayarak verdiler. &Ccedil;ok mutluyum. D&uuml;nyalar benim oldu. İnşallah diğer kımın ameliyatı ger&ccedil;ekleşir. Onuda y&uuml;r&uuml;rken g&ouml;rebilmek istiyorum.&quot;</font> dedi.<br /><br /><strong><font color="#000000">Anlatacak S&ouml;zc&uuml;kler Bulamıyorum</font></strong></font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2">İkiz kızlardan Beyza G&uuml;neş, annesine en b&uuml;y&uuml;k hediyeyi y&uuml;r&uuml;meye başlayarak verdiğini s&ouml;yledi. Mutluluğunu anlatacak s&ouml;zc&uuml;kler bulamadığını ifade ede Beyza, şunları ifade etti: <font color="#333399">&quot;Ger&ccedil;ekten annem ve benim i&ccedil;in de &ccedil;ok g&uuml;zel bir duygu. Annemle konuşurken y&uuml;z&uuml;ndeki ifade ne kadar değişik oluyor ki anlatamam. Annem ve ben &ccedil;ok mutluyuz. İkimiz de duygularımızı anlatacak s&ouml;zc&uuml;kler bulamıyoruz. Arkadaşlarım y&uuml;r&uuml;mek nasıl bir duygu diye soruyolar. Yaşadığım mutluluğu onlara anlatacak s&ouml;zc&uuml;kler bulamıyorum. Şimdilik y&uuml;r&uuml;te&ccedil;e tutunarak adımlarımı atabiliyorum. Ancak hi&ccedil;bir yere tutunmadan da y&uuml;r&uuml;yerek anneme en g&uuml;zel hediyeyi vereceğiz. İnşallah diğer kardeşim de ameliyat olup bizim gibi ayağa kalkıp adım atabilir. Onun i&ccedil;in dua ediyorum.&quot;</font></font></p>
Bütün Dünyalar Benim Oldu

Ameliyatın ardından yürüteç yardımıyla ilk adımlarını atmaya başlayan Furkan, tenefüslerde akülü aracı olmadan arkadaşlarıyla dolaşabildiğini dile getiriyor. Yürümenin çok güzel bir duygu olduğunu kaydeden Furkan; "Önceleri ayakta duramıyordum. Yıllardır yürümenin hayalini kuruyordum. Şimdi yürüteçle adım atıp dolaşabiliyorum. Çok sevinçliyim. Bütün dünyalar benim oldu." diye konuştu.

Çok Seviniyorum

Ameliyat olup diğer iki kardeşi gibi ayağa kalkıp yürüyeceği günü umutla bekleyen Buse ise, şunları söyledi: "Kardeşlerimin yürüdüğünü görünce bir an önce benim de yürümek isteğim geliyor. Onları adım atarken gördükçe ben de iyileşirim ben de iyi olurum diye düşünüyorum. Ameliyat olacağım günü sabırsızlıkla bekliyorum. Kardeşlerimin gelişmesini gördükçe dünyalar benim oluyor. Çok seviniyorum. Ben de bir an önce arkadaşlarım gibi yürümek eğlenmek istiyorum. Başka bir şey istemiyorum. İnşallah bir gün o da olur."

<font face="Arial" size="2" color="#000000"><strong>B&uuml;t&uuml;n D&uuml;nyalar Benim Oldu</strong></font> <p><font face="Arial" size="2">Ameliyatın ardından y&uuml;r&uuml;te&ccedil; yardımıyla ilk adımlarını atmaya başlayan Furkan, tenef&uuml;slerde ak&uuml;l&uuml; aracı olmadan arkadaşlarıyla dolaşabildiğini dile getiriyor. Y&uuml;r&uuml;menin &ccedil;ok g&uuml;zel bir duygu olduğunu kaydeden Furkan; <font color="#333399">&quot;&Ouml;nceleri ayakta duramıyordum. Yıllardır y&uuml;r&uuml;menin hayalini kuruyordum. Şimdi y&uuml;r&uuml;te&ccedil;le adım atıp dolaşabiliyorum. &Ccedil;ok sevin&ccedil;liyim. B&uuml;t&uuml;n d&uuml;nyalar benim oldu.&quot;</font> diye konuştu.<br /><br /><strong><font color="#000000">&Ccedil;ok Seviniyorum</font></strong></font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2">Ameliyat olup diğer iki kardeşi gibi ayağa kalkıp y&uuml;r&uuml;yeceği g&uuml;n&uuml; umutla bekleyen Buse ise, şunları s&ouml;yledi:<font color="#333399"> &quot;Kardeşlerimin y&uuml;r&uuml;d&uuml;ğ&uuml;n&uuml; g&ouml;r&uuml;nce bir an &ouml;nce benim de y&uuml;r&uuml;mek isteğim geliyor. Onları adım atarken g&ouml;rd&uuml;k&ccedil;e ben de iyileşirim ben de iyi olurum diye d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorum. Ameliyat olacağım g&uuml;n&uuml; sabırsızlıkla bekliyorum. Kardeşlerimin gelişmesini g&ouml;rd&uuml;k&ccedil;e d&uuml;nyalar benim oluyor. &Ccedil;ok seviniyorum. Ben de bir an &ouml;nce arkadaşlarım gibi y&uuml;r&uuml;mek eğlenmek istiyorum. Başka bir şey istemiyorum. İnşallah bir g&uuml;n o da olur.&quot;</font><br /></font></p>
15 yıl önce
Yorumlar_
[İlk yorum yapan siz olun]
b291f7b3b642d2c0c35015550c3f7207@