Çocuk yaşta evlendi. Eşi Behçet hastalığından kör olunca okulu bıraktı çalışmaya başladı. 18 yıl sonra üniversiteye girip öğretmen oldu. İlk görev yeri Lice’ye çıkınca engelli eşini ve kızını annesine bırakmak zorunda kaldı. Köy okuluna yardım yağdırdı. İşte Çalıkuşu Hatice’nin hikâyesi...
İlkokul ve liseyi Sakarya’da okuyan Hatice İşler (39), 17 yaşında üniversite öğrencisi Ahmet İşler’e âşık oldu, kaçarak evlendi ve eşinin memleketi Samsun’a yerleşti, bir kızı oldu. Eşi Behçet hastalığına yakalanıp gözlerini kaybedince çalışmak zorunda kaldı. 8 yıl dikiş-nakış eğitmeni olarak çalıştı. Evlendikten 18 yıl sonra üniversite sınavına girdi. Okul Öncesi Öğretmenlik bölümünü kazandı.
Okulu bitirdi, ilk ataması Eylül 2012’de ismini duymadığı ve okul öncesi sınıfı olmayan Diyarbakır Lice’nin Kıralan Köyü’ne yapıldı. Bölgedeki çatışmalar nedeniyle korkarak ve ağlayarak geldiği köyde çocukların hayatını değiştirdi. Bir dönem halı atölyesi olarak kullanılan öğretmen lojmanını iki sınıfa dönüştüren İşler, oyuncak ve kırtasiye ihtiyacı için yardım kampanyası başlattı. Memleketi Ladik ve Lice arasında kardeşlik köprüsü kuruldu. Öğrencilerin 5 yıllık oyuncak ve kırtasiye ihtiyacı karşılandı.
"Her Sabah 20 Kilometre"
Lice Öğretmenevi’nde kalan ve her sabah 20 kilometre uzaklıktaki Kıralan Köyü’ne giden İşler, sobayı yakıp öğrencilerini beklemeye başlıyor. Minik öğrencilere ilk 2 ay televizyonlarda çizgi film izleyerek az bildikleri Türkçe’yi öğreten Hatice İşler, daha iyi bir eğitim için Kürtçe’yi öğrenmeye çalışmış. Öğrencilerine İngilizce öğretmek için hafta sonu Halk Eğitim Merkezi’nde İngilizce kurslarına başlamış.
"Kaçırırlar Diye Korktum"
Hasta eşini Ladik’te 85 yaşındaki kayınvalidesine teslim eden, kızını Amasya’da Fen Lisesi’ne kayıt yaptırarak Lice’ye gelen Hatice Öğretmen şöyle konuştu: “İlk etapta çok korkuyordum. Birilerinin beni kaçıracağını düşünüyordum. Şimdi mutluyum. Ancak aklım yüzde 100 engelli olan eşim ve kızımda. İnsan eşini, işini, çocuğunu severse başaramayacağı bir şeyin olmadığına inanıyorum” diye konuştu.
Ahmet Yukuş/Habertürk
![<font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2"><font size="3"><strong>"Her Sabah 20 Kilometre"</strong></font><br /><br />Lice Öğretmenevi’nde kalan ve her sabah 20 kilometre uzaklıktaki Kıralan Köyü’ne giden İşler, sobayı yakıp öğrencilerini beklemeye başlıyor. Minik öğrencilere ilk 2 ay televizyonlarda çizgi film izleyerek az bildikleri Türkçe’yi öğreten Hatice İşler, daha iyi bir eğitim için Kürtçe’yi öğrenmeye çalışmış. Öğrencilerine İngilizce öğretmek için hafta sonu Halk Eğitim Merkezi’nde İngilizce kurslarına başlamış.<br /><br /><font size="3"><strong>"Kaçırırlar Diye Korktum"</strong></font><br /><br />Hasta eşini Ladik’te 85 yaşındaki kayınvalidesine teslim eden, kızını Amasya’da Fen Lisesi’ne kayıt yaptırarak Lice’ye gelen Hatice Öğretmen şöyle konuştu: “İlk etapta çok korkuyordum. Birilerinin beni kaçıracağını düşünüyordum. Şimdi mutluyum. Ancak aklım yüzde 100 engelli olan eşim ve kızımda. İnsan eşini, işini, çocuğunu severse başaramayacağı bir şeyin olmadığına inanıyorum” diye konuştu.<br /><br />Ahmet Yukuş/Habertürk</font>](/_next/image?url=https%3A%2F%2Fsrcdn.sakaryarehberim.net%2Fpictures%2Fhaber_detay%2Fresim92396.jpg&w=3840&q=75 "<font face=\"arial,helvetica,sans-serif\" size=\"2\"><font size=\"3\"><strong>"Her Sabah 20 Kilometre"</strong></font><br /><br />Lice Öğretmenevi’nde kalan ve her sabah 20 kilometre uzaklıktaki Kıralan Köyü’ne giden İşler, sobayı yakıp öğrencilerini beklemeye başlıyor. Minik öğrencilere ilk 2 ay televizyonlarda çizgi film izleyerek az bildikleri Türkçe’yi öğreten Hatice İşler, daha iyi bir eğitim için Kürtçe’yi öğrenmeye çalışmış. Öğrencilerine İngilizce öğretmek için hafta sonu Halk Eğitim Merkezi’nde İngilizce kurslarına başlamış.<br /><br /><font size=\"3\"><strong>"Kaçırırlar Diye Korktum"</strong></font><br /><br />Hasta eşini Ladik’te 85 yaşındaki kayınvalidesine teslim eden, kızını Amasya’da Fen Lisesi’ne kayıt yaptırarak Lice’ye gelen Hatice Öğretmen şöyle konuştu: “İlk etapta çok korkuyordum. Birilerinin beni kaçıracağını düşünüyordum. Şimdi mutluyum. Ancak aklım yüzde 100 engelli olan eşim ve kızımda. İnsan eşini, işini, çocuğunu severse başaramayacağı bir şeyin olmadığına inanıyorum” diye konuştu.<br /><br />Ahmet Yukuş/Habertürk</font>")
