Öğrenci Sevgisi Ayağa Kaldırdı

Omurilik iltihaplanması sebebiyle belden aşağısı felç olan ve bir daha yürüyemez denilen öğretmen, öğrencilerine duyduğu sevgiyle 9 ay sonra yeniden yürümeye başladı.

Yirmi yıllık öğretmen Nedim Bulut (41), rapor ve erken emekliliği reddederek ayağa kalkar kalkmaz koltuk değnekleriyle bile olsa okula gitti. Bulut, öğrencilerine kavuşmasıyla birlikte daha hızlı iyileşmeye başladı.

Nedim Bulut, Tekirdağ'da görev yaptığı sırada 27 Kasım 2008 tarihinde okuldan eve dönerken belinde aniden bir ağırı hissetti, kısa süre sonra belden aşağısını hissetmemeye başladı.

Tekirdağ Devlet Hastanesi'ne kaldırılan Bulut, buradaki ilk muayenesinden sonra Edirne Tıp Fakültesi'ne sevk edildi. Yapılan tetkiklerde belindeki omurilik iltihaplanması sebebiyle Bulut'un belden aşağısına felç teşhisi kondu.

Doktorların yüzüne olmasa bile yakınlarına bir daha yürüyemez dediğini belirten Bulut, "Doktorlar bana iş göremez raporu hazırlayacaklarını ve erken emekli olabileceğimi söyledi. Bu da doktorun umutsuz olduğunu gösteriyordu. Bir an okulum ve öğrencilerim gözümün önüne geldi. Onlardan ayrı kalacağım için çok üzülmüştüm. " dedi.

İYİLEŞME ÜMİDİMİ HİÇ KAYBETMEDİM

İlk şoku kısa sürede atlattığını ve iyileşme ümidini hiçbir zaman kaybetmediğini, bu sebeple iş göremez raporu almadığını ifade eden Bulut, Edirne Tıp Fakültesi'nde 6 ay boyunca yatarak tedavi gördüğünü kaydetti.

<p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2">Doktorların y&uuml;z&uuml;ne olmasa bile yakınlarına bir daha y&uuml;r&uuml;yemez dediğini belirten Bulut, <font color="#333399">&quot;Doktorlar bana iş g&ouml;remez raporu hazırlayacaklarını ve erken emekli olabileceğimi s&ouml;yledi. Bu da doktorun umutsuz olduğunu g&ouml;steriyordu. Bir an okulum ve &ouml;ğrencilerim g&ouml;z&uuml;m&uuml;n &ouml;n&uuml;ne geldi. Onlardan ayrı kalacağım i&ccedil;in &ccedil;ok &uuml;z&uuml;lm&uuml;şt&uuml;m. &quot; </font>dedi. </font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2"></font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2"><strong>İYİLEŞME &Uuml;MİDİMİ Hİ&Ccedil; KAYBETMEDİM</strong> </font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2">İlk şoku kısa s&uuml;rede atlattığını ve iyileşme &uuml;midini hi&ccedil;bir zaman kaybetmediğini, bu sebeple iş g&ouml;remez raporu almadığını ifade eden Bulut, Edirne Tıp Fak&uuml;ltesi'nde 6 ay boyunca yatarak tedavi g&ouml;rd&uuml;ğ&uuml;n&uuml; kaydetti.</font></p>

Bulut, o zor günleri şöyle anlattı: "Tedaviye başlanması sonrasında uzun bin zaman bacaklarımı hiç hissetmedim. Ama bu durumda bile iyileşme ümidimi hiç kaybetmedim. Umutsuzluğa düşmedim. Hep iyileşeceğimi umut ettim. Hep okulumu ve öğrencilerimi düşündüm. 6 ay sonra bacaklarımı yavaş yavaş hissetmeye başladım. Bir süre daha ayağa kalkamadım. Daha sonra yakınlarımın yardımıyla dört bacaklı aletle ayakta durmaya ve bir iki adam bile olsa yürümeye başladım. Bir süre sonra da yine önce yakınlarımın yardımıyla koltuk değnekleriyle yürüme egzersizleri yaptım. 9 ayın sonunda da koltuk değnekleriyle zorlanarak ta olsa kendi başıma yürümeye başladım. Bu sırada tayinim Sakarya'ya çıktı. 1 Ekim itibariyle Erenler Yeşiltepe İlköğretim okulunda göreve başladım. Şimdi çok mutluyum. Geçen sene öğrencilerimden ayrı kalmak beni çok üzmüştü."

ÖĞRENCİLERİNE KAVUŞUNCA DAHA HIZLI İYİLEŞMEYE BAŞLADI

Tam iyileşemediğini, bacaklarında halen güçsüzlük olduğunu aktaran Bulut, 24 ay daha rapor alma hakkı olduğunu, ancak öğrencilerden ayrı kalmamak için rapor almadığını belirtti.

<p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2">Bulut, o zor g&uuml;nleri ş&ouml;yle anlattı: <font color="#333399">&quot;Tedaviye başlanması sonrasında uzun bin zaman bacaklarımı hi&ccedil; hissetmedim. Ama bu durumda bile iyileşme &uuml;midimi hi&ccedil; kaybetmedim. Umutsuzluğa d&uuml;şmedim. Hep iyileşeceğimi umut ettim. Hep okulumu ve &ouml;ğrencilerimi d&uuml;ş&uuml;nd&uuml;m. 6 ay sonra bacaklarımı yavaş yavaş hissetmeye başladım. Bir s&uuml;re daha ayağa kalkamadım. Daha sonra yakınlarımın yardımıyla d&ouml;rt bacaklı aletle ayakta durmaya ve bir iki adam bile olsa y&uuml;r&uuml;meye başladım. Bir s&uuml;re sonra da yine &ouml;nce yakınlarımın yardımıyla koltuk değnekleriyle y&uuml;r&uuml;me egzersizleri yaptım. 9 ayın sonunda da koltuk değnekleriyle zorlanarak ta olsa kendi başıma y&uuml;r&uuml;meye başladım. Bu sırada tayinim Sakarya'ya &ccedil;ıktı. 1 Ekim itibariyle Erenler Yeşiltepe İlk&ouml;ğretim okulunda g&ouml;reve başladım. Şimdi &ccedil;ok mutluyum. Ge&ccedil;en sene &ouml;ğrencilerimden ayrı kalmak beni &ccedil;ok &uuml;zm&uuml;şt&uuml;.&quot;</font> </font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2"></font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2"><strong>&Ouml;ĞRENCİLERİNE KAVUŞUNCA DAHA HIZLI İYİLEŞMEYE BAŞLADI</strong> </font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2">Tam iyileşemediğini, bacaklarında halen g&uuml;&ccedil;s&uuml;zl&uuml;k olduğunu aktaran Bulut, 24 ay daha rapor alma hakkı olduğunu, ancak &ouml;ğrencilerden ayrı kalmamak i&ccedil;in rapor almadığını belirtti.</font></p>

Öğrencilerine kavuşmanın moral ve sevinciyle daha hızlı iyileşmeye başladığını anlatan Bulut, "Okula başladıktan sonra yürümem biraz daha düzeldi. Öğrencilerimle birlikte olmak, onlara bir şeyler öğretmek beni mutlu ediyor. Saat 09.00'dan saat 15.00'a kadar okuldayım. Okuldayken hiçbir yorgunluk hissetmiyorum. Eşim zaman zaman okula gelip bazı ihtiyaçlarımı karşılamamda bana yardımcı olmuyor. Eve gittiğimde yorgunluğumu anlıyorum. Çok yorgun olmam sebebiyle bazen fizik tedavi hareketlerimi yapamıyorum. Ama hiçbir şekilde öğrencilerimden ayrı kalmak istemiyorum." diye konuştu.

Okul Müdürü Hüseyin Mutlu ise Nedim hocanın çok ciddi bir rahatsızlık geçirmesi ve koltuk değnekleriyle zorlanarak yürümesine rağmen öğrencilerinden ayrılmak istememesinin takdire değer bir davranış olduğunu dile getirdi.

Mutlu, "Nedim hoca öğrencilerle birlikteyken çok mutlu. Haftanın beş günü hiç aksatmadan okula geliyor." dedi.

Öğrenciler de hastalığına rağmen onları bırakmadığı için öğretmenlerini çok sevdiklerini söyledi.

<p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2">&Ouml;ğrencilerine kavuşmanın moral ve sevinciyle daha hızlı iyileşmeye başladığını anlatan Bulut, <font color="#333399">&quot;Okula başladıktan sonra y&uuml;r&uuml;mem biraz daha d&uuml;zeldi. &Ouml;ğrencilerimle birlikte olmak, onlara bir şeyler &ouml;ğretmek beni mutlu ediyor. Saat 09.00'dan saat 15.00'a kadar okuldayım. Okuldayken hi&ccedil;bir yorgunluk hissetmiyorum. Eşim zaman zaman okula gelip bazı ihtiya&ccedil;larımı karşılamamda bana yardımcı olmuyor. Eve gittiğimde yorgunluğumu anlıyorum. &Ccedil;ok yorgun olmam sebebiyle bazen fizik tedavi hareketlerimi yapamıyorum. Ama hi&ccedil;bir şekilde &ouml;ğrencilerimden ayrı kalmak istemiyorum.&quot; </font>diye konuştu. </font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2">Okul M&uuml;d&uuml;r&uuml; H&uuml;seyin Mutlu ise Nedim hocanın &ccedil;ok ciddi bir rahatsızlık ge&ccedil;irmesi ve koltuk değnekleriyle zorlanarak y&uuml;r&uuml;mesine rağmen &ouml;ğrencilerinden ayrılmak istememesinin takdire değer bir davranış olduğunu dile getirdi. </font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2">Mutlu,<font color="#333399"> &quot;Nedim hoca &ouml;ğrencilerle birlikteyken &ccedil;ok mutlu. Haftanın beş g&uuml;n&uuml; hi&ccedil; aksatmadan okula geliyor.&quot;</font> dedi. </font></p><p><font face="arial,helvetica,sans-serif" size="2">&Ouml;ğrenciler de hastalığına rağmen onları bırakmadığı i&ccedil;in &ouml;ğretmenlerini &ccedil;ok sevdiklerini s&ouml;yledi. </font></p>
15 yıl önce
Yorumlar_
[İlk yorum yapan siz olun]
b815c57f3275d99de32fc221ff1a48c5@