Vicdan, İnsanlık... Ve Bir Sevgi Öyküsü...
Üç yıl önce geçirdiği trafik kazasında kolları ve ayakları kırılan Serdar Duman (29), 13 kez ameliyat oldu. Ameliyatın ardından sakat kalan ve ortapedik engeli bulunan Duman'a doktorlar, hayatı boyunca koşamayacağını söyledi.
Hastanedeki tedavisinin ardından koltuk değnekleriyle yürüyebilen Duman, kaza sonrası kendisini terk etmeyen nişanlısı Elif (28) ile hayatını birleştirdi. Serdar, eşinin sevgisiyle kısa sürede koltuk değneklerini bırakarak yürümeye başladı.
Eşiyle, Rize'de askerlik yaptığı sırada tanıştığını söyleyen Serdar Duman, CİHAN muhabirine yaptığı açıklamada, askerden geldikten 3 gün sonra, evlilik hazırlığı yaparken geçirdiği kaza nedeniyle hayatının alt üst olduğunu belirtti. Kazadan sonra doktorların ayaklarının kesilebileceğini söylemesine rağmen nişanlısının kendisini terk etmediğini aktaran Duman, yaşadıklarını şöyle anlattı:
"Askerden geldikten sonra bir serviste işe başlamıştım. Bir gün kullandığım servis aracı bir minibüsle çarpıştı. Kazadan sonra iki kolum kırıldı, bacaklarım da parçalandı. 2 yıl hastanede kaldım. Adapazarı'ndaki hastanede doktorlar ayağımın kesilmesi gerektiğini söylediler. Buna karşı çıkan ailem beni, Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ne götürdü. Orada 13 ameliyat geçirdim. Bu ameliyatlar zordu ve her biri 8 saat sürdü. Tedavi sonrası doktorlar bana eskisi gibi olamayacağımı ve özürlü kalacağımı söylediler. Bana 'Yürüyebileceksin ama koşamayacaksın' dediler. Kaza geçirdiğimde nişanlıydım. Kaza sonrası nişanlım ayağa kalkamayabileceğimi bile bile beni bırakmadı ve büyük fedakârlık yaptı. Daha sonra onunla evlendim. Bana büyük destek oldu. Onun sayesinde değnekleri attım ve ayaktayım."
Evlendikten sonra eşi ve kendisinin bir süre işsiz kaldığını, çok zor günler geçirdiklerini aktaran Duman, bu zor dönemde kablo üreten bir fabrikada eşiyle birlikte iş bulmalarının kendilerine soluk aldırdığını belirtti. Duman, "Kazadan sonra belki ben çalışamayacağım, eşim çalışmak zorunda kalacak diye düşünüyordum. Evlenirken hiçbir şeyimiz yoktu ve işsizdik. İkimizin de yalnız kaldığımızda ne yapacağımızı bilmediğimiz zamanları oldu. Benim ailem yurt dışında Türkiye'de hiç kimsem yok. Eşimin ailesi de evlendikten sonra bana sahip çıktı. İş için kablo üreten bir fabrikaya başvurdum. İş başvurusuna eşimle birlikte gittim. İş yeri sahibi eşim ve bende ışık gördüğünü söyleyerek bizi işe aldı. İkimiz de aynı ofiste 6 aydır yan yana çalışıyoruz. Şimdi huzurlu ve mutluyuz. Hayata sıfırdan başladık. Birbirimize eskisinden daha fazla kenetlendi" dedi.
İşsiz olduğu dönemde yüzde 40 engelli raporu bulunduğu için kendisine özürlü maaşı bağlanmak istendiğini dile getiren Duman, gururuna yediremediği için maaşı kabul etmediğini vurguladı. Duman, şunları söyledi: "Bana engelli maaşı vermek istediler. Ben ayaklarımın üzerinde durabiliyorum ve iş yapabiliyorum. Ama bazı engelliler var, hiç ayağa kalkamıyorlar, hiç yataktan kalkamıyorlar. Onlar hiçbir şey almıyor. Benden çok onların bu paraya ihtiyaçları var. Kendi gururuma yediremediğim için kabul etmedim. Yüzde 40 engelli raporum vardı. Parasız kaldım ancak, bir gün dahi engelli maaşı almadım. Hayatı ömür boyu kabul etmem, çünkü ben ihtiyacımı karşılayabiliyorum. Benim gibi engellilere iş imkanı verilsin. Onlara da şans tanınsın."
Tüm yaşananlara rağmen birbirlerine duydukları sevginin kendilerini ayakta tuttuğunu belirten Elif Duman, "Bu yola beraber çıkmıştık. Aynı kazayı ben de yaşayabilirdim ve hepimizin başına gelebilirdi. Nişanlımın kaza sonrası morali bozukken onu üzmek istemedim. Çöküntü içindeydi ve bende ona çöküntü yaşatmak istemedim. Onun yerine kendimi koydum. Biraz vicdan, biraz insanlık ve en önemlisi sevgi bizi ayakta tuttu. Tedavisi süresince hep yanında oldum. İlk başlarda umudumuz yoktu. Evlendikten sonra bu kadar iyi olacağımızı düşünemiyordum. Bütün yük benim sırtımda olacak diye düşünüyordum. Ancak öyle olmadı. İkimiz de çalışıyoruz ve ihtiyaçlarımızı karşılayabiliyoruz. Onu çok seviyorum" diye konuştu.
![<p><font face="verdana,geneva" size="2">Evlendikten sonra eşi ve kendisinin bir süre işsiz kaldığını, çok zor günler geçirdiklerini aktaran Duman, bu zor dönemde kablo üreten bir fabrikada eşiyle birlikte iş bulmalarının kendilerine soluk aldırdığını belirtti. <strong>Duman,</strong> <font color="#993300">"Kazadan sonra belki ben çalışamayacağım, eşim çalışmak zorunda kalacak diye düşünüyordum.<strong> Evlenirken hiçbir şeyimiz yoktu ve işsizdik.</strong> İkimizin de yalnız kaldığımızda ne yapacağımızı bilmediğimiz zamanları oldu. Benim ailem yurt dışında Türkiye'de hiç kimsem yok.</font> Eşimin ailesi de evlendikten sonra bana sahip çıktı. İş için kablo üreten bir fabrikaya başvurdum. İş başvurusuna eşimle birlikte gittim. İş yeri sahibi eşim ve bende ışık gördüğünü söyleyerek bizi işe aldı. İkimiz de aynı ofiste 6 aydır yan yana çalışıyoruz. Şimdi huzurlu ve mutluyuz.<strong> Hayata sıfırdan başladık.</strong> Birbirimize eskisinden daha fazla kenetlendi" dedi. </font></p><p><font size="2"><font face="verdana,geneva">İşsiz olduğu dönemde <strong>yüzde 40 engelli raporu</strong> bulunduğu için kendisine özürlü maaşı bağlanmak istendiğini dile getiren Duman, gururuna yediremediği için maaşı kabul etmediğini vurguladı. Duman, şunları söyledi: <font color="#333333">"Bana engelli maaşı vermek istediler. Ben ayaklarımın üzerinde durabiliyorum ve iş yapabiliyorum. Ama bazı engelliler var, hiç ayağa kalkamıyorlar, hiç yataktan kalkamıyorlar. Onlar hiçbir şey almıyor. Benden çok onların bu paraya ihtiyaçları var.<strong> Kendi gururuma yediremediğim için kabul etmedim.</strong> Yüzde 40 engelli raporum vardı. Parasız kaldım ancak, bir gün dahi engelli maaşı almadım. Hayatı ömür boyu kabul etmem, çünkü ben ihtiyacımı karşılayabiliyorum. Benim gibi engellilere iş imkanı verilsin. Onlara da şans tanınsın." </font></font></font></p><p><font face="verdana,geneva" size="2">Tüm yaşananlara rağmen birbirlerine duydukları sevginin kendilerini ayakta tuttuğunu belirten <strong>Elif Duman</strong>,<font color="#993300"> "Bu yola beraber çıkmıştık. Aynı kazayı ben de yaşayabilirdim ve hepimizin başına gelebilirdi. Nişanlımın kaza sonrası morali bozukken onu üzmek istemedim. Çöküntü içindeydi ve bende ona çöküntü yaşatmak istemedim. </font><strong>Onun yerine kendimi koydum.</strong> Biraz <strong>vicdan</strong>, biraz<strong> insanlık </strong>ve en önemlisi <strong>sevgi</strong> bizi ayakta tuttu. Tedavisi süresince hep yanında oldum. İlk başlarda umudumuz yoktu. Evlendikten sonra bu kadar iyi olacağımızı düşünemiyordum. Bütün yük benim sırtımda olacak diye düşünüyordum. Ancak öyle olmadı. İkimiz de çalışıyoruz ve ihtiyaçlarımızı karşılayabiliyoruz. <strong>Onu çok seviyorum</strong>" diye konuştu.</font></p>](/_next/image?url=https%3A%2F%2Fsrcdn.sakaryarehberim.net%2Fpictures%2Fhaber_detay%2Fresim7870.jpg&w=3840&q=75 "<p><font face=\"verdana,geneva\" size=\"2\">Evlendikten sonra eşi ve kendisinin bir süre işsiz kaldığını, çok zor günler geçirdiklerini aktaran Duman, bu zor dönemde kablo üreten bir fabrikada eşiyle birlikte iş bulmalarının kendilerine soluk aldırdığını belirtti. <strong>Duman,</strong> <font color=\"#993300\">"Kazadan sonra belki ben çalışamayacağım, eşim çalışmak zorunda kalacak diye düşünüyordum.<strong> Evlenirken hiçbir şeyimiz yoktu ve işsizdik.</strong> İkimizin de yalnız kaldığımızda ne yapacağımızı bilmediğimiz zamanları oldu. Benim ailem yurt dışında Türkiye'de hiç kimsem yok.</font> Eşimin ailesi de evlendikten sonra bana sahip çıktı. İş için kablo üreten bir fabrikaya başvurdum. İş başvurusuna eşimle birlikte gittim. İş yeri sahibi eşim ve bende ışık gördüğünü söyleyerek bizi işe aldı. İkimiz de aynı ofiste 6 aydır yan yana çalışıyoruz. Şimdi huzurlu ve mutluyuz.<strong> Hayata sıfırdan başladık.</strong> Birbirimize eskisinden daha fazla kenetlendi" dedi. </font></p><p><font size=\"2\"><font face=\"verdana,geneva\">İşsiz olduğu dönemde <strong>yüzde 40 engelli raporu</strong> bulunduğu için kendisine özürlü maaşı bağlanmak istendiğini dile getiren Duman, gururuna yediremediği için maaşı kabul etmediğini vurguladı. Duman, şunları söyledi: <font color=\"#333333\">"Bana engelli maaşı vermek istediler. Ben ayaklarımın üzerinde durabiliyorum ve iş yapabiliyorum. Ama bazı engelliler var, hiç ayağa kalkamıyorlar, hiç yataktan kalkamıyorlar. Onlar hiçbir şey almıyor. Benden çok onların bu paraya ihtiyaçları var.<strong> Kendi gururuma yediremediğim için kabul etmedim.</strong> Yüzde 40 engelli raporum vardı. Parasız kaldım ancak, bir gün dahi engelli maaşı almadım. Hayatı ömür boyu kabul etmem, çünkü ben ihtiyacımı karşılayabiliyorum. Benim gibi engellilere iş imkanı verilsin. Onlara da şans tanınsın." </font></font></font></p><p><font face=\"verdana,geneva\" size=\"2\">Tüm yaşananlara rağmen birbirlerine duydukları sevginin kendilerini ayakta tuttuğunu belirten <strong>Elif Duman</strong>,<font color=\"#993300\"> "Bu yola beraber çıkmıştık. Aynı kazayı ben de yaşayabilirdim ve hepimizin başına gelebilirdi. Nişanlımın kaza sonrası morali bozukken onu üzmek istemedim. Çöküntü içindeydi ve bende ona çöküntü yaşatmak istemedim. </font><strong>Onun yerine kendimi koydum.</strong> Biraz <strong>vicdan</strong>, biraz<strong> insanlık </strong>ve en önemlisi <strong>sevgi</strong> bizi ayakta tuttu. Tedavisi süresince hep yanında oldum. İlk başlarda umudumuz yoktu. Evlendikten sonra bu kadar iyi olacağımızı düşünemiyordum. Bütün yük benim sırtımda olacak diye düşünüyordum. Ancak öyle olmadı. İkimiz de çalışıyoruz ve ihtiyaçlarımızı karşılayabiliyoruz. <strong>Onu çok seviyorum</strong>" diye konuştu.</font></p>")